Theodosius II.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dr Theodosius II. (unsicher)

Dr Theodosius II. (middelgriech. Θεοδόσιος Β’, * 10. April 401 z Konstantinopel[1]; † 28. Juli 450), isch vo 408 bis zu sim Dood dr oströmisch Kaiser gsi. Er isch dr äinzig Soon vo dr Aelia Eudoxia und vom Arcadius gsi. Im Codex Theodosianus het er d Gsetz und Verfüegige vo de römische Kaiser sit 312 lo sammle.

Religionspolitik[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Theodosius het zwar d Häide und d Juude as Persone gschützt, het aber iiri Religione bekämpft. 426 het er s Zeushäiligdum z Olympia zuedoo, wo scho si Groossvater die Olympische Spiil dört offiziell verbote gha het. De Juude het er verbote, Synagoge z baue, het 415 dr letscht jüdisch Patriarch, dr Gamaliel VI., abgsetzt und het s 438 gsetzlig gmacht, us Synagoge Chille z mache. Jüdischi Richder häi nid über Christe döfe richde und Juude häi käni christlige Sklave döfe ha.

Ussepolitik[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Komflikt mit em Sassanideriich het zu zwai Chrieg gfüert. Der ersti het 422 mit eme Friidensverdrag gändet. Dr zwäit isch 441 umegsi, wo d Römer dr Dribut wider häi afo zaale. D Hunne häi Ostrom uf em Balkan aagriffe. 447 häi d Oströmer noch ere Schwere Niiderlag em Attila hoochi Dribut müesse zaale.

Litratuur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • John B. Bury: History of the Later Roman Empire. Band 1, Nöi York 1958 (Noochdruck vo dr Usgoob vo 1923).
  • Geoffrey B. Greatrex: Deux notes sur Théodose II et les Perses. In: Antiquité Tardive 16, 2008, S. 19–25.
  • Kazimierz Ilski: Der schwache Kaiser Theodosios?. In: Lars Martin Hoffmann, Anuscha Monchizadeh (Hrsg.): Zwischen Polis, Provinz und Peripherie: Beiträge zur byzantinischen Geschichte und Kultur. Wiesbade 2005, S. 3–24.
  • Christopher Kelly (Hrsg.): Theodosius II: Rethinking the Roman Empire in Late Antiquity. Cambridge 2013.
  • A. D. Lee: The eastern empire. Theodosius to Anastasius. In: Averil Cameron u. a. (Hrsg.): The Cambridge Ancient History. Band 14, Cambridge 2000, S. 34–42.
  • Adolf Lippold: Theodosius II. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Supplementband XIII, Stuttgart 1973, Sp. 961ff.
  • Mischa Meier: Aspekte der religiösen Selbstinszenierung bei Theodosius II. (408–450 n. Chr.). In: Andreas Pecar, Kai Trampedach (Hrsg.): Die Bibel als politisches Argument. Voraussetzungen und Folgen biblizistischer Herrschaftslegitimation in der Vormoderne. Münche 2007, S. 135–158.
  • Fergus Millar: A Greek Roman Empire. Power and Belief under Theodosius II (408–450). Berkeley 2006, ISBN 0-520-24703-5
  • Edward A. Thompson: The Foreign Policies of Theodosius II and Marcian. In: Hermathena 76, 1950, S. 58–75.
  • Giusto Traina: 428 AD. An Ordinary Year at the End of the Roman Empire. Princeton/Oxford 2009, ISBN 978-0-691-13669-1.

Weblingg[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Theodosius II. – Album mit Multimediadateie

Fuessnoote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Adolf Lippold: Theodosius II. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Supplementband XIII, Stuttgart 1973, do Sp. 962.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Theodosius_II.“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.