Pigo

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Pigo

Rutilus pigus ssp. virgo

Systematik
Ordnig: Charpfenartigi (Cypriniformes)
Überfamilie: Cyprinoidae
Familie: Charpfefisch (Cyprinidae)
Underfamilie: Leuciscinae
Gattig: Rutilus
Art: Pigo
Wüsseschaftlige Name
Rutilus pigus
Lacépède, 1803

De Pigo (Rutilus pigus) isch e Süesswasserfisch, wo z Norditalie endemisch isch und au im Tessin vorchunnt. Wege de Raubfischerai ghört de Pigo zo de gföördete Fisch. D Unterart Frauennerfling (Rutilus pigus ssp. virgo (Heckel, 1852)), wo i de obere Donau vorchunnt, werd mengisch als en aigeni Art bitrachtet und denn Rutilus virgo gnennt.

Uussie[ändere | Quälltäxt bearbeite]

De Pigo isch e längliche bronzefarbige Fisch mit ere brüüliche Obersiite, wo 20 bis 45 cm lang werd. D Buuch- und d Schwanzflosse sind röötlich. Sini Auge sind silberig.

Verbraitig[ändere | Quälltäxt bearbeite]

De Pigo isch im Iizugspiet vom Po endemisch. Er mag tüüffi Flüss mit ere mässige Ströömig, wi de Po, de Tessin, de Etsch oder d Brenta, und läbt döt bis uf e Höchi vo 300 m. Er chunnt au i tüüffe Seeje vor, so im Langesee, im Luganersee und im Comersee.

Lebeswiis[ändere | Quälltäxt bearbeite]

De Pigo lebt i chliine Schwärm und fresst Alge und Wirbelloosi. D Laichzitt goot vom April bis in Juni und de Pigo wanderet denn zo flächere Flusstele.

Literatur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Roland Gerstmeier, Thomas Romig: Die Süßwasserfische Europas für Naturfreunde und Angler. 2. Auflage. Franckh-Kosmos, Stuttgart 2003, ISBN 3-440-09483-9.
  • Joseph S. Nelson: Fishes of the World. 4. Auflage. Wiley, Hoboken 2006, ISBN 978-0-471-25031-9.

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Pigo uf Fishbase.org (englisch)